Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

"Nα καταστρέψουμε την οικονομία των μονοπωλίων"


Μανώλης Γλέζος: 

Η κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας 

πίσω από την οικονομική εξάρτηση

Συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο.
Μανώλης Γλέζος: Η κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας πίσω από την οικονομική εξάρτηση

Για κυβέρνηση υποταγμένη στα συμφέροντα των ξένων που οδηγεί στην κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας κάνει λόγο μιλώντας στο Δρόμο ο Μανώλης Γλέζος, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι όποιος δεν βλέπει ότι το υπόβαθρο της οικονομικής εξάρτησης είναι η εθνική ανεξαρτησία, αποπροσανατολίζει το λαό. Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, συνδέει, επίσης, την ανακίνηση των ελληνοτουρκικών με τα επίδικα της συγκυρίας, σημειώνοντας ότι «είναι ένας ακόμα παράγοντας καταπίεσης και υποταγής της Ελλάδας».
Αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Μανώλης Γλέζος υπογραμμίζει ότι αν και δεν μπόρεσε να εκφραστεί ενιαία στις πρόσφατες εκλογές, ωστόσο, «υπάρχει. Δεν διαλύθηκε και εξακολουθεί να αποτελεί την ελπίδα και τον πόλο συσπείρωσης στον κόσμο της Αριστεράς». Επίσης ζητά την άμεση σύγκλιση της Γραμματείας και τη διεξαγωγή 4ης Πανελλαδικής. Τέλος σχολιάζοντας την πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη, επισημαίνει ότι «με το πολιτικό αισθητήριο που έχει, έπιασε τον παλμό και διείδε από τι έχει ανάγκη ο τόπος» και καταλήγει: «Το επόμενο βήμα, είναι όχι βέβαια να δημιουργηθεί το 51ο κόμμα της Αριστεράς, αλλά να κληθούν όλοι, χωρίς εξαιρέσεις και ηγεμονισμούς, σε μια κοινή σύσκεψη ευθύνης για την εξεύρεση της καλύτερης λύσης».

Η οικονομία σε βαθιά κρίση, λοιπόν; Τι εκτιμά ο Μανώλης Γλέζος;
Αρχικά να πω ότι από τη διάρκεια της κατοχής επιστήμονες, ειδικοί οικονομολόγοι, είχαν αρχίσει και δημιουργούσαν πρόγραμμα το οποίο εμφανίστηκε στη δημοσιότητα το 1945 και έδειχνε πώς μπορεί η χώρα να σωθεί από το ξένο κεφάλαιο. Δηλαδή, για μας η οικονομία συνδέεται με το πρόβλημα της εθνικής ανεξαρτησίας. Το 1821-28 απελευθερωθήκαμε, κερδίσαμε τη λευτεριά μας, αλλά δεν κερδίσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία. Οικονομικά η χώρα ήταν υποταγμένη στους ξένους και συνεχώς δανειζόταν. Η οικονομία της χώρας είναι υποταγμένη, δεν μας αφήνουν να δημιουργήσουμε ούτε βαριά βιομηχανία, ούτε αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μας επιτρέπουν. Συνεπώς, όταν μιλάμε εδώ για την οικονομία της χώρας, το βασικό θέμα είναι η εθνική ανεξαρτησία. Θα αποκτήσουμε εθνική ανεξαρτησία ή δεν θα αποκτήσουμε;
Ας πάμε στα δημόσια οικονομικά. Τα δημόσια οικονομικά είναι έσοδα και έξοδα. Να δούμε τα έξοδα. Για ποιο λόγο η Ελλάδα να πληρώνει για εξοπλιστικές δαπάνες ένα τεράστιο ποσό, όταν όλες οι άλλες χώρες της Ευρώπης, έχουν το μισό και πιο κάτω; Λένε πολλοί ότι είναι η απειλή της Τουρκίας. Αν είναι δυνατόν. Και τονίζω: ο στρατός της Ιταλίας ήταν 8 εκατ. λόγχες, όπως έλεγε ο Μουσολίνι, ενώ ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν τότε 7.335.000. Δεν είχαμε αεροπλάνα και άρματα μάχης. Τελικά τους νικήσαμε ή όχι; Σημασία έχει η απόφαση. Εδώ μπαίνει και το άλλο θέμα. Τα σύνορα της Ε.Ε. πού είναι; Και γιατί να προσβάλει η Τουρκία τα σύνορα της Ε.Ε.; Πού είναι οι άλλες χώρες; Έτσι αποκαλύπτεται ολόκληρη η συμπαιγνία. Άρα, πρώτο δραστικό μέτρο η απόφαση για μια 5ετία να μην κάνουμε κανένα εξοπλιστικό πρόγραμμα.
Επίσης, το ΔΝΤ εστίασε πολύ την προσοχή του στο θέμα του διογκωμένου αριθμού των υπαλλήλων του κρατικού μηχανισμού. Εδώ γίνεται μία απάτη και μια συμπαιγνία ανάμεσα στο ΔΝΤ και στην κυβέρνηση. Άλλο είναι οι τομείς της Υγείας, της Παιδείας, της Έρευνας και της Ανάπτυξης, που έχουν κενά και παίρνουν τα λιγότερα κονδύλια του προϋπολογισμού και στους οποίους δεν μπορεί να γίνει καμιά περικοπή και άλλο είναι το ζήτημα των διογκωμένων υπουργείων, όπου ο κρατικός μηχανισμός πλεονάζει από τους αργόμισθους, τους υψηλόμισθους, τους πολυθεσίτες και όλο αυτόν τον εσμό των συμβούλων, οι οποίοι δεν έχουν άλλο στόχο από το πώς θα ξαναβγάλουν βουλευτή τον υπουργό τους για να διατηρήσουν τις θέσεις τους. Δεν μπορούμε συνεπώς να τα συγχέουμε.
Επίσης, το θέμα των εξόδων μπορεί να αντιμετωπιστεί αν κοπούν αποφασιστικά οι προκλητικές φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου.
Η Αριστερά, λοιπόν, έχει προτάσεις και στους νεοφώτιστους φωστήρες που λένε ότι θέλουμε να καταστρέψουμε την οικονομία της χώρας, απαντάμε ότι δεν θέλουμε να καταστρέψουμε την οικονομία του ελληνικού λαού, αλλά θέλουμε να καταστρέψουμε την οικονομία των μονοπωλίων. Θέλουμε να καταστρέψουμε την απληστία της κερδοφορίας, όχι τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας. Πρέπει να γίνει συνείδηση στον ελληνικό λαό ότι μπορούσαμε να βγούμε από το αδιέξοδο, εάν είχαμε μια κυβέρνηση πραγματικά λαϊκή, πατριωτική και όχι υποταγμένη στους ξένους. Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα. Η υποταγμένη στα συμφέροντα των ξένων κυβέρνηση δημιουργεί όλα τα ζητήματα.
Συνεπώς, δεν μιλάμε μόνο για οικονομική εξάρτηση. Η εθνική κυριαρχία έχει καταλυθεί. Όποιος δεν δει, ότι το υπόβαθρο όλης της υπόθεσης είναι η εθνική ανεξαρτησία, αποπροσανατολίζει το λαό.

Είδαμε από τη Βουλή και το Μέγαρο Μαξίμου το διευθυντή του ΔΝΤ να μιλά στον ελληνικό λαό για «γιατρούς και θεραπείες»…
Σ’ όλο τον ελληνικό λαό θύμισε αμέσως την πρόσφατη δικτατορία και το δικτάτορα, που έβαλε σε γύψο τον ελληνικό λαό, γιατί αποφάσισε ότι είναι άρρωστος.
Το θέμα, όμως, που προκύπτει απ’ αυτού του είδους τη συμπεριφορά είναι: με ποιο δικαίωμα κλήθηκε να μιλήσει στο ελληνικό Κοινοβούλιο ο διευθυντής τους Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Ποιος του έδ  ωσε τη δυνατότητα να αποφαίνεται μ’ αυτόν τον τρόπο και να μιλάει μ’ αυτό το ύφος; Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Οπότε ανακύπτει και πάλι το θέμα της Εθνικής Ανεξαρτησίας και ο αγώνας για να την αποκτήσουμε.

Συνδέονται τα προηγούμενα με το γεγονός ότι ξανανοίγει πάλι η κουβέντα για τα ελληνοτουρκικά;
Υπάρχει η λεγόμενη απειλή του casus belli σε πιθανή επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το Αιγαίο είναι ελληνική θάλασσα και δεν είναι ζήτημα σωβινισμού, αλλά διεθνούς δικαίου. Δεν ξεκινάω από καμιά αντίληψη εθνικιστική. Ξεκινάω από μια αντίληψη ουσιαστική. Γιατί ζητάω τα 12 μίλια; Ακριβώς για να σταματήσει η Τουρκία (όπου τα 6 μίλια αφήνουν κενά στο Αιγαίο) να διεκδικεί. Επίσης, να ρωτήσω, γιατί η Τουρκία εφαρμόζει τα 12 μίλια και στον Εύξεινο Πόντο και στη Μεσόγειο και δεν έχουμε δικαίωμα εμείς; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά; Γιατί εκείνοι και όχι εμείς; Συνεπώς, η όλη ιστορία είναι φανερή. Από χρόνια θέλουν τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Και φυσικά το σχέδιο υπάρχει και οι εταιρίες είναι έτοιμες να ’ρθουν για να κάνουν τη συνεκμετάλλευση, με στόχο να δίνουν ένα ποσοστό στην Τουρκία, ένα ποσοστό στην Ελλάδα και το υπόλοιπο να το κρατάνε αυτές.

Άρα, λέτε, ότι δεν είναι τυχαίο που αυτή την περίοδο ξανανοίγει το θέμα;
Είναι ένας ακόμα παράγοντας καταπίεσης και υποταγής της Ελλάδας. Με την Τουρκία είμαστε γείτονες και θα παραμείνουμε. Δεν μας χωρίζει τίποτε με τον τουρκικό λαό. Η φιλία των λαών πρέπει να παραμερίσει τις σοβινιστικές αντιλήψεις και να διώξει τους ξένους παράγοντες που για τα δικά τους συμφέροντα εξωθούν σε διχόνοιες.

Να περάσουμε στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων που εσείς το βάζετε εδώ και πολλές δεκαετίες…
Έχουμε πει και το έχουμε αποδείξει ότι στόχος μας είναι η φιλία ανάμεσα στον ελληνικό και τον γερμανικό λαό. Αλλά δεν μπορεί η Ελλάδα να στραγγαλίζεται σήμερα γιατί χρωστάει και ο άλλος που μας υποχρέωσε να του δανείσουμε στη διάρκεια της κατοχής να μην πληρώνει. Σε όλη την ιστορία της η Ελλάδα δανείζεται. Γιατί εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε και δεν είναι υποχρεωμένη η Γερμανία; Το 1946 συνήλθε στο Παρίσι η διάσκεψη των 19 χωρών που πολέμησαν στην Ευρώπη το ναζισμό και υποβάλαμε ένα αίτημα 13 δισ. Τα κατεβάσαμε σε 11,5 δισ. δολάρια και τελικά αποφάσισαν 7,1. Βλέπεις ότι πάντα -χωρίς να υπάρχει Ε.Ε. και διευθυντήριο- οι ισχυροί καταπίεζαν την Ελλάδα. Επίσης, αποφασίστηκε να μας πληρώσουν –έστω και με λίγα- η Ιταλία και η Βουλγαρία, οι οποίες και πληρώσανε. Θα βλέπανε ποτέ οι Ιταλοί και οι Βούλγαροι ελληνικό χώμα αν δεν ήταν η Γερμανία; Όχι. Ε, πώς γίνεται να πληρώνουν αυτοί και η Γερμανία να αρνείται; Δηλαδή ποια λογική, ποια νομιμοποίηση αυτοεξαίρεσης έχει η Γερμανία; Να σημειώσω, επίσης, ότι εάν δεν υπάρχει σήμερα Χίτλερ στη Γερμανία, αυτό σ’ ένα μεγάλο βαθμό οφείλεται και στον ελληνικό λαό. Για λόγους ευγνωμοσύνης και μόνο θα ’πρεπε σήμερα η Γερμανία όχι μόνο να ’χει πληρώσει, αλλά να στέκεται και φύλακας, να λέει μην πειράζετε την Ελλάδα. Αυτό περιμένω από τη Γερμανία σήμερα. Και το πνεύμα το δικό μας και του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των οφειλών μας από τη Γερμανία προς την Ελλάδα είναι αυτό.
Το θέμα, λοιπόν, των γερμανικών επανορθώσεων αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Τα χρήματα αυτά είναι ιερά. Και μιλάμε για τεράστια ποσά. Τα 7 δισ. 100 εκατομμύρια δολάρια, αγοραστικής αξίας του 1938, σήμερα είναι 108 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους. Για βάλε 108 με 3% από το 1945 και δώθε. Για βάλε και 54 δισ. το αναγκαστικό δάνειο, πάμε στα 162 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους.


Πώς θα σχολιάζατε την κίνηση του Μίκη Θεοδωράκη;
Ο κόσμος της Αριστεράς απογοητευμένος από την πολυδιασπασμένη Αριστερά αποζητά αποκούμπι να στηριχτεί και δεν βρίσκει. Από καιρό υψώνονται κραυγές αγωνίας για ένα κίνημα σαν το ΕΑΜ και σαν την ΕΔΑ. Ο Μίκης, με το πολιτικό αισθητήριο που έχει, έπιασε τον παλμό και διείδε από τι έχει ανάγκη ο τόπος.
Το επόμενο βήμα, είναι όχι βέβαια να δημιουργηθεί το 51ο κόμμα της Αριστεράς, αλλά να κληθούν όλοι, χωρίς εξαιρέσεις και ηγεμονισμούς, σε μια κοινή σύσκεψη ευθύνης για την εξεύρεση της καλύτερης λύσης.

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Ο "ΕΝΤΙΜΟΣ" ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ-ΜΕΡΚΕΛ



Τα σχόλια δικά σας, αγαπητοί αναγνώστες

Πρωταθλητές στο λάδωμα οι 'ηθικοί' Γερμανοί


Του Στέλιου Μορφίδη*

Αλλεπάλληλα σκάνδαλα δωροδοκίας κρατικών λειτουργών από εταιρείες που θέλουν να κερδίσουν συμβόλαια, κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών και λευκής σαρκός που λαδώνουν για να κάνουν εύκολα τη δουλειά τους, πτυχία ανώτατης εκπαίδευσης κατά παραγγελία, δωροδοκίες εργατοπατέρων... Η εικόνα μπορεί να παραπέμπει σε κάποια βαλκανική χώρα, ίσως και στην Ελλάδα. Αλλά όχι! Όλα τα προαναφερθέντα αφορούν μια χώρα «υπεράνω πάσης υποψίας», τη Γερμανία! Το μπαράζ σκανδάλων που αποκαλύπτονται τα τελευταία χρόνια καταρρίπτει την άποψη περί «ηθικών και νομοταγών» Γερμανών που φροντίζουν να δίνουν μαθήματα χρηστής συμπεριφοράς στους εταίρους τους. Αποδεικνύεται δε ότι έχουν αναγάγει το μπαξίσι σε επιστήμη! Κι αυτό, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν αφορά τις εμπορικές τους συναλλαγές μόνο στο εξωτερικό αλλά και στην εσωτερική αγορά. Η μόνη διαφορά είναι ότι ακόμα οι γερμανικές αρχές μπορούν να αντιδρούν στις καταγγελίες.

FORD MOTOR EUROPE: Φύλλο και φτερό δεκάδες στελέχη για τα κρυφά δωράκια από τους προμηθευτές
Την περασμένη εβδομάδα 100 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας και της εισαγγελίας επέδραμαν στα κεντρικά γραφεία της Ford Motor Ευρώπης, στην Κολονία. Στόχος να βρουν αποδεικτικά στοιχεία σε μια υπόθεση δωροδοκίας στελεχών της αυτοκινητοβιομηχανίας από προμηθεύτριες εταιρείες με αντάλλαγμα την καλύτερη αντιμετώπιση στους διαγωνισμούς της Ford ή την εσωτερική πληροφόρηση. Στο μικροσκόπιο των αρχών, όπως ανακοίνωσε η εισαγγελία της Κολονίας, βρίσκονται δεκάδες στελέχη της εταιρείας που έπαιρναν κάθε είδους δωράκια και λειτουργούσαν εν αγνοία της εταιρείας. Προς τούτο έγιναν έρευνες σε 30 οικίες καθώς και σε μονάδα της Ford στο Λεβερκούζεν.

VOLKSWAGEN: Το σκάνδαλο με τους εργατοπατέρες, οι μίζες και τα πληρωμένα όργια
Στη Volkswagen, δύο στελέχη του ΔΣ και ο πρώην πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Klaus Volkert καταδικάστηκαν το 2007 και το 2008 για τη συμμετοχή τους σε σκάνδαλο δωροδοκίας ηγετών των εργατικών συνδικάτων με χορήγηση μετρητών, είτε με πληρωμένα όργια με εκδιδόμενες γυναίκες. Τούτο προκειμένου οι συνδικαλιστές, που κατέχουν θέση στο ΔΣ, να υποστηρίζουν τις θέσεις της διοίκησης.

DAIMLER: Συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και σκάνδαλο με άρωμα Ελλάδας
Και η Daimler έγινε στόχος από τις αμερικανικές αρχές υπό το βάρος κατηγοριών ότι στελέχη της διέθεσαν αρκετά εκατομμύρια δολάρια σε δωροδοκίες προκειμένου να εξασφαλίζουν συμβόλαια στο εξωτερικό. Η κατηγορία αποσύρθηκε τον περασμένο Μάρτιο έπειτα από συμβιβασμό. Με βάση τη συμφωνία η μητρική κατέβαλε 185 εκατ. δολ. ως πρόστιμο και οι γερμανικές και ρωσικές θυγατρικές της δήλωσαν ένοχες για παραβίαση της σχετικής νομοθεσίας στις ΗΠΑ. Η επιχείρηση μέσω δωροδοκιών εξασφάλιζε συμφωνίες σε 22 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. (Οι δωροδοκίες αφορούσαν 6.500 στρατιωτικά τζιπ, 36 ντιζελομηχανές του ΟΣΕ και λεωφορεία της ΕΘΕΛ).

ΜΑΝ: Έξτρα πληρωμές για χάρη των πωλήσεων, οι υπόγειες προμήθειες του ΗΛΠΑΠ
Ανάλογη ήταν και η υπόθεση της ΜΑΝ (κατασκευάστριας βαρέων οχημάτων), της οποίας δεκάδες στελέχη έχουν τεθεί υπό κατηγορία. Πρόκειται για υπαλλήλους του ομίλου και για άτομα εκτός, μέσω των οποίων μεταβιβάστηκαν δωροδοκίες ύψους 16 εκατ. ευρώ την περίοδο 2002-2005 με στόχο να ενισχυθούν οι πωλήσεις φορτηγών, ρυμουλκών και λεωφορείων. Το σκάνδαλο είχε και ελληνική προέκταση. Διαπιστώθηκε ότι έγιναν πληρωμές για μια σύμβαση του 2002 με τον ΗΛΠΑΠ για την προμήθεια 91 οχημάτων Ν 6216 και 40 αρθρωτών Ν 6221. Σημειώνεται ότι η ΜΑΝ συμμετείχε ακόμα στην υλοποίηση προγραμμάτων του Υπουργείου Άμυνας ύψους 21 εκατ. ευρώ για το διάστημα 2000-2003.

FERROSTAAL - THYSSEN: Παράνομες χρηματοδοτήσεις, οι μεσάζοντες και τα ελληνικά υποβρύχια
Η εισαγγελία του Μονάχου ερευνά διεξοδικά το ρόλο της γερμανικής Ferrostaal και της Thyssen στις συμβάσεις κατασκευής υποβρυχίων για την Ελλάδα, πλοίων και μονάδων παραγωγής για χώρες της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής. Οι δύο εταιρείες είχαν συστήσει θυγατρική, τη MFI, που μοίραζε παράνομα χρήματα σε όλο τον κόσμο για να εξασφαλίσει ακριβές συμβάσεις. Η MFI φέρεται να έχει εκταμιεύσει πάνω από 82 εκατ. ευρώ προς Έλληνες μεσάζοντες, για πληρωμές που σχετίζονται με την παραγγελία τριών αρχικά υποβρυχίων τύπου 214 (μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται ο περιβόητος «Παπανικολής»), που αργότερα έγιναν τέσσερα, αξίας 1,8 δισ. ευρώ, σύμφωνα με δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου.

DEUTSCHE BAHN: Τα deals με τους γερμανικούς σιδηροδρόμους, κομπίνες με αναθέσεις έργων
Ελληνικό «άρωμα» είχε και το σκάνδαλο δωροδοκιών που αφορούσε τους γερμανικούς σιδηροδρόμους (Deutsche Bahn). Ήδη δέκα μάνατζερ της θυγατρικής Deutsche Bahn International, που εμπλέκονται σε δωροδοκίες ύψους 5 εκατ. ευρώ για τη διασφάλιση ανάθεσης έργων σε άλλες χώρες, έχουν απομακρυνθεί και διώκονται ποινικά. Σύμφωνα με τις έρευνες των αρχών, από το 2005 και μετά οι μάνατζερ αυτοί δωροδοκούσαν διευθυντικά στελέχη στην Ελλάδα, τη Ρουάντα, την Αλγερία, την Τανζανία και τη Λιβύη.

DEUTSCHE TELEKOM: «Έσπρωξαν» την εξαγορά της MakTel, στο μικροσκόπιο οκτώ μάνατζερ
Επί τέσσερα χρόνια οι ΗΠΑ ερευνούν τη δραστηριότητα της Deutsche Telekom στο Μαυροβούνιο και τα Σκόπια. Στις έρευνες έχει εμπλακεί και η εισαγγελία της Βόννης (μετά από αμερικανικό αίτημα), που ελέγχει τον επικεφαλής του ομίλου Rene Obermann και επτά ακόμη μάνατζερ και συνεργάτες. Όλοι οι παραπάνω ελέγχονται για δωροδοκίες ύψους 31 εκατ. ευρώ προς πολιτικούς στις δύο βαλκανικές χώρες προκειμένου να προχωρήσει η εξαγορά της MakTel στα Σκόπια ύψους 700 εκατ. ευρώ απ’ την ουγγρική θυγατρική της Deutsche Telekom, Magyar Telekom. «Όλες οι κυβερνήσεις (στα Σκόπια) ωφελήθηκαν από την Telekom, γιατί μέσω της εταιρείας αυτής ξεπλύθηκε πολύ χρήμα…», δήλωνε το Σεπτέμβριο ο πρώην επικεφαλής της MakTel, Σίμε Γκρούεφσκι.

HSH NORDBANK: Δωροδοκία Τούρκων δικαστών, ήθελε να γλιτώσει αποζημιώσεις
Σε ομολογία-σοκ για τη δωροδοκία Τούρκων δικαστών λέγεται ότι αναγκάστηκε να προβεί το ΔΣ μιας εκ των μεγαλύτερων κρατικών τραπεζών της Γερμανίας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου η HSH Nordbank, είναι ύποπτη για τη δωροδοκία δικαστών ώστε να αποφύγει να δώσει αποζημιώσεις σε μία μακρόχρονη δικαστική διαμάχη που έχει με Τούρκο εφοπλιστή. Σύμφωνα με την Sueddeutsche Zeitung η δωροδοκία έγινε μέσω συνεργαζόμενης τουρκικής εταιρείας ασφάλειας με το όνομα Prevent και ήταν ύψους 3,5 εκατ. ευρώ. Το περιοδικό Der Spiegel αναφέρει ότι τα πρακτικά συνεδρίασης του ΔΣ της τράπεζας τον Ιούνιο του 2009 παρείχαν σαφείς ενδείξεις του γεγονότος και καθώς οι αρχές ξεκινούσαν έλεγχο, η τράπεζα προτίμησε να παραδώσει η ίδια όλα τα στοιχεία. Ο CEO Dirk Jens Nonnenmacher αναμένεται να εκδιωχθεί από την τράπεζα.

ΜΑΣΤΡΟΠΕΙΑ: Οι ροζ βίζες από γερμανικές πρεσβείες, κυκλώματα διακίνησης λευκής σαρκός
Σκάνδαλο μεγατόνων στο οποίο εμπλέκονται διπλωματικοί υπάλληλοι της Γερμανίας που είχαν έδρα τη Ν. Αφρική, τη Λατ. Αμερική και τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες αποκάλυψε την περασμένη εβδομάδα το περιοδικό Der Spiegel. Σύμφωνα με το δημοσίευμα το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας ερευνά τουλάχιστον οκτώ υποθέσεις για δωροδοκία υπαλλήλων και πιθανή συμμετοχή τους σε κυκλώματα διακίνησης λευκής σαρκός. Δεκάδες υπάλληλοι στις πρεσβείες της Γερμανίας στις περιοχές αυτές έδιδαν συστηματικά βίζες που ζητούσαν δουλέμποροι και άτομα του οργανωμένου εγκλήματος έναντι αδράς αμοιβής. Σύμφωνα με το Spiegel πολλές γυναίκες κατέληγαν στους οίκους ανοχής του Αμβούργου. Ανάλογη υπόθεση το 2004 είχε ταρακουνήσει τη γερμανική κοινή γνώμη. Τότε αφορούσε τη γερμανική πρεσβεία στο Κίεβο της Ουκρανίας.

Δωροδοκίες 1,3 δισ. ευρώ από τη Siemens
Στην υπόθεση που ακόμα ταλανίζει την Ελλάδα η Siemens κατάφερε να «εξιλεωθεί» για την κουλτούρα των δωροδοκιών που είχε αναπτύξει καταβάλλοντας 1,34 δισ. δολ. για πρόστιμα και με μία ευρεία αναδιάρθρωση του ΔΣ. Η υπόθεση αφορούσε λαδώματα της εταιρείας ύψους 1,3 δισ. ευρώ από το 2002 ως το 2006 σε δεκάδες χώρες.

Colpo grosso με πτυχία-μαϊμού από εταιρεία συμβούλων
Συνεχίζεται η έρευνα που ξεκίνησε περίπου πριν από ένα χρόνο για δωροδοκίες καθηγητών των μεγαλύτερων πανεπιστημίων της Γερμανίας. Σύμφωνα με τις αρχές υπό εξέταση παραμένουν περίπου 100 ακαδημαϊκοί ύποπτοι επειδή δωροδοκούνταν συστηματικά από εταιρεία συμβούλων προκειμένου να χορηγούν πτυχία σε φοιτητές χωρίς τα κατάλληλα προσόντα. Σύμφωνα με την εισαγγελία της Κολονίας, που έχει την ευθύνη των ερευνών, φοιτητές κατέβαλαν από 4.000 ως 20.000 ευρώ στους καθηγητές μέσω της εταιρείας συμβούλων. Η τελευταία φρόντιζε να σβήνει τα ίχνη του χρήματος, απ’ ό,τι φαίνεται χωρίς επιτυχία. Το σκάνδαλο ξέσπασε έπειτα από καταγγελία που οδήγησε τις αρχές στο «Ινστιτούτο για την Επιστημονική Συμβουλευτική» (...η εταιρεία) που έδρευε στην Κολονία το 2008. Οι εκατοντάδες φάκελοι που κατασχέθηκαν εκτός του ότι οδήγησαν στο κλείσιμο της εταιρείας, έχουν ήδη αποφέρει τα πρώτα αποδεικτικά στοιχεία.
________________
Το κείμενο μας το έστειλε ο Σταύρος Κυριαζής.  Ευχαριστούμε Σταύρο για την επισήμανση. Αναδημοσίευση από :
http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=2&artid=91339,

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

"Σπάνιες γαίες" και "στρατηγικά μέταλλα" στην υπηρεσία του κινέζικου ηγεμονισμού


ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ;
Ο σκληρός πυρήνας του παγκοσμιοποιημένου κεφάλαιου εντάσσει στα στρατηγικά σχέδιά του για την παγκόσμια ηγεμονία του τον κινεζισμό, ως συμπλήρωμα του αμερικανισμού με αποτέλεσμα την ιδιωτικοποίηση του παγκόσμιου φυσικού πλούτου, την εξαθλίωση της εργαζόμενης ανθρωπότητας, την καταστροφή της Φύσης και την εγκαθίδρυση ενός παγκόσμιου φασισμού με σκληρό βραχίονα το ΝΑΤΟ και όπλα το μονοπώλιο των "στρατηγικών μεταλλευμάτων" και τον έλεγχο των διεθνών οργανισμών, που θα λειτουργούν ως "παγκόσμια κυβέρνηση" της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Το κείμενο που φιλοξενούμε μας αποκαλύπτει τις διαστάσεις της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου και μας οδηγεί στο συμπέρασμα για την αναγκαιότητα της οικουμενικής ουμανιστικής επανάστασης των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού με στόχο την ριζική ανατροπή όλων των εκδοχών του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και το χτίσιμο ενός καλύτερου, που θα πει ενός ανθρωπινότερου κόσμου.
Για την Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό
Κώστας Λάμπος




*


Το γεωπολιτικό παιχνίδι 

με τις «σπάνιες γαίες»*

Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ/ LE MONDE, 12.12.2010)

ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ - Η ΚΡΙΣΗ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗ ΔΥΣΗ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ ΣΕ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ
Από την εποχή του Ντενγκ Χσιάο Πινγκ ο ασιατικός γίγαντας επένδυσε στα στοιχεία με τεχνολογική υπεραξία και σήμερα κατέχει σχεδόν το μονοπώλιο στην παγκόσμια αγορά




Υπάρχουν ορισμένα μέταλλα αναγκαία για την κατασκευή των συσκευών υψηλής τεχνολογίας, τα οποία αποκαλούνται «σπάνιες γαίες». Στην παγκόσμια παραγωγή τους κυριαρχεί η Κίνα, η οποία και επέβαλε πρόσφατα περιορισμούς στην εξαγωγή τους. Το «μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι» μόλις άρχισε. Για να εδραιώσει τον έλεγχό της πάνω σε αυτά τα στρατηγικής σημασίας ορυκτά, η Κίνα εφάρμοσε αυτό που απορρίπτει ο δυτικός καπιταλισμός: μακροπρόθεσμη βιομηχανική πολιτική.
Ειρήνη Ηλιοπούλου Θα περίμενε κανείς ότι οι «σπάνιες γαίες» -αυτά τα μέταλλα με την υψηλή προστιθέμενη τεχνολογική αξία- θα προσέλκυαν τους προβολείς της δημοσιότητας χάρη σε κάποιο ρεπορτάζ για τα επιφανειακά ορυχεία στην εσωτερική Μογγολία ή για τις γαλαρίες στα έγκατα της γης κάτω από τους θαμνότοπους της Αυστραλίας. Κι όμως, το ενδιαφέρον προέκυψε μέσα στο πούσι της Θάλασσας της Ανατολικής Κίνας. Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2010, ένα κινεζικό αλιευτικό που είχε πάρει το ρίσκο να ρίξει τα δίχτυα του στα ιαπωνικά χωρικά ύδατα, περικυκλώθηκε από σκάφη της ιαπωνικής ακτοφυλακής. Στην προσπάθειά του να διαφύγει, εμβόλισε ένα σκάφος του ιαπωνικού πολεμικού ναυτικού. Το πλήρωμα του αλιευτικού συνελήφθη. Το επεισόδιο έλαβε χώρα κοντά στο αρχιπέλαγος Σενκάκου (Ντιαόγιου για τους Κινέζους). Τα οκτώ, σχεδόν έρημα, νησιά, τα οποία βρίσκονται 160 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Ταϊβάν, ανήκουν στην Ιαπωνία αλλά τα διεκδικεί και η Κίνα από τη δεκαετία του 1970. Ενώ στο παρελθόν οι διεκδικήσεις διατυπώνονταν σε ήπιους τόνους, σήμερα προβάλλονται με μεγαλύτερη ένταση, γεγονός που αντανακλά τις εξελίξεις στον συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα σε μια Κίνα η οποία ακολουθεί ανοδική πορεία κι αισθάνεται να ασφυκτιά μέσα στα αβαθή ύδατά της και σε μια Ιαπωνία η οποία τηρεί αμυντική στάση(1).
Η διπλωματική κλιμάκωση που ακολούθησε τη σύγκρουση των δύο σκαφών στις 7 Σεπτεμβρίου, αποκαλύπτει την ευρύτατη γκάμα των μέσων πίεσης που διαθέτει η Κίνα για να υπερασπιστεί μια ζώνη που έχει μεγάλη στρατηγική σημασία γι' αυτήν. Η κράτηση του πλοιάρχου του κινεζικού σκάφους, η οποία παρατάθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου με απόφαση ιαπωνικού δικαστηρίου, οδήγησε το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών να διατυπώσει την εξής απειλή: «Εάν η Ιαπωνία επιμείνει στην αδιάντροπη στάση της, θα γευθεί το πικρό ποτήρι της τιμωρίας της για όλα όσα πράττει». 

ΤΟ ΠΙΚΡΟ ΠΟΤΗΡΙ 

Από το Πεκίνο ώς τη Σανγκάη άρχισαν να πολλαπλασιάζονται οι -αυθόρμητες ή υποκινούμενες- «πατριωτικές» διαμαρτυρίες που συνοδεύονταν από το κάψιμο ιαπωνικών σημαιών. Στις 20 Σεπτεμβρίου, φάνηκε τι εννοούσε το Πεκίνο με τη φράση «πικρό ποτήρι»: Ξαφνικά, σταμάτησαν οι εξαγωγές κινεζικών σπάνιων γαιών προς τα ιαπωνικά λιμάνια. Δεν υπήρξε καμία επίσημη ανακοίνωση. Ωστόσο, στο Χονγκ Κονγκ, στο Τόκιο και στο Λονδίνο, οι μεσίτες της αγοράς πρώτων υλών επιβεβαιώνουν ότι η φόρτωση των εμπορευμάτων καθυστερεί ή και μπλοκάρεται(2). Πρόκειται για μια ιδιαίτερα θεαματική ενέργεια.
Μεταφέροντας το μπρα ντε φερ στο πεδίο των ενεργειακών φυσικών πόρων, η ηγεσία του Πεκίνου αναδεικνύει την τεράστια αδυναμία της Ιαπωνίας και των υπόλοιπων δυνάμεων που επιθυμούν να αποκτήσουν τα πολύτιμα ορυκτά.
Οι σπάνιες γαίες αποτελούνται από μια ομάδα δεκαεπτά μετάλλων με μοναδικές ιδιότητες(3), τα οποία χρησιμοποιούνται με ολοένα μαζικότερο τρόπο στην καινοτόμο βιομηχανία της υψηλής τεχνολογίας. Τα λέιζερ, τα κινητά τηλέφωνα και οι οθόνες υγρών κρυστάλλων περιέχουν σπάνιες γαίες, ενώ οι νέες επιδόσεις των τελευταίων γενεών τερματικών «μαζικής σύνδεσης», από το iPhone έως τα ηλεκτρονικά βιβλία, οφείλονται, εν μέρει, στις ιδιότητες αυτών των στοιχείων.
Ομως και οι νέες «πράσινες» βιομηχανίες εξαρτώνται από αυτά: οι μπαταρίες των υβριδικών αυτοκινήτων, τα φωτοβολταϊκά, οι λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης ή οι τουρμπίνες των ανεμογεννητριών στηρίζονται στα «μέταλλα που ντοπάρουν», στο νεοδύμιο, στο λουτέσιο, στο δυσπρόσιο, στο ευρώπιο και στο τέρβιο. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν επίσης πολλά υποσχόμενους καταλύτες για τη διύλιση του πετρελαίου, ενώ η αμυντική βιομηχανία τα χρησιμοποιεί σε κρίσιμα οπλικά συστήματα, όπως οι πύραυλοι τύπου Κρουζ, τα τηλεκατευθυνόμενα πυρομαχικά, τα ραντάρ ή οι υψηλής τεχνολογίας θωρακίσεις.
Η παγκόσμια ζήτηση σπάνιων γαιών αυξάνεται κάθε χρόνο με ρυθμό που ξεπερνάει το 10%. Μέσα σε μια δεκαετία, πέρασε από τους 40.000 τόνους στους 120.000 ετησίως. Οπως συνοψίζει η αναλύτρια Σίντι Χερστ, σε μελέτη που εκπόνησε πρόσφατα για το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας, η αμερικανική, η ιαπωνική και η ευρωπαϊκή βιομηχανία δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς αυτές: «Δίχως τις σπάνιες γαίες, μεγάλο μέρος της σύγχρονης τεχνολογίας θα είχε εντελώς διαφορετική μορφή και πολλές εφαρμογές δεν θα ήταν καν εφικτές. Για παράδειγμα, δεν θα είχε επιτευχθεί η μείωση των διαστάσεων των κινητών τηλεφώνων και των φορητών υπολογιστών»(4). Συνήθως, όσο περισσότερο καινοτόμο είναι ένα βιομηχανικό μοντέλο (πιο ανθεκτικό, πιο ελαφρύ, μικρότερου μεγέθους, «οικοσυμβατό»), τόσο μεγαλύτερη είναι η εξάρτησή του από τις σπάνιες γαίες. Η Ιαπωνία αποτελεί μια κλασική πλέον περίπτωση: μονάχα η συναρμολόγηση των μπαταριών των υβριδικών μοντέλων Prius της Toyota απαιτεί 10.000 τόνους σπάνιων γαιών ετησίως(5). Γενικότερα, η εξάπλωση της «πράσινης» βιομηχανίας θα μπορούσε να οδηγήσει στην αύξηση της ετήσιας παγκόσμιας ζήτησης στους 200.000 τόνους. Για παράδειγμα, στην τουρμπίνα μιας ανεμογεννήτριας μεγάλου μεγέθους συναντάμε αρκετές εκατοντάδες κιλών σπάνιων γαιών. 


ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΤΟΥ 

Βέβαια, αυτές οι ουσίες δεν είναι τόσο «σπάνιες» όσο υπονοεί η ονομασία τους. Σύμφωνα με το US Geological Survey (USGS), το Πεκίνο κατέχει μονάχα το 40% έως 50% των παγκόσμιων αποθεμάτων. Υπάρχουν βεβαιωμένα αποθέματα σπάνιων γαιών σε πολλές χώρες, από τις Ηνωμένες Πολιτείες ώς την Αυστραλία και από τον Καναδά ώς το.....(συνέχεια στο:

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/12/2010&id=232590

ΓΕΡΜΑΝΟΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΘΕΜΑ: "ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΟΣΤΑΓΑΝΕ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΪΔΙ"

  Διάλογος στο γερμανικό περιοδικό Stern

Το Μουσείο της  Περγάμου στο Βερολίνο. Γεμάτο με ελληνικά εκθέματα
Η παρακάτω ανοιχτή επιστολή του Walτer Wuellenweber, προς τους Έλληνες πολίτες, με τίτλο «Αγαπητοί μας Έλληνες», δημοσιεύεται σε πρόσφατο τεύχος του γερμανικού εβδομαδιαίου περιοδικού, Stern. Ο υπέρτιτλος του άρθρου αναφέρει: «Μετά τις τράπεζες, θα πρέπει τώρα οι Γερμανοί να σώσουν και την Ελλάδα. Πρώτα έκαναν αλχημείες οι Έλληνες στο ευρώ και τώρα, αντί να κάνουν οικονομίες, απεργούν».

Αγαπητοί Ελληνες, από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που εμείς έχουμε συνεισφέρει, όσο κανείς άλλος στο κοινό ταμείο, δηλαδή γύρω στα 200 δις ?, ενώ εσείς έχετε, αντίθετα, εισπράξει κατά κεφαλήν, όσα κανείς άλλος, δηλαδή σχεδόν 100 δις ?. Ουδέποτε λαός βοήθησε μέχρι τώρα με τη θέλησή του, σε τέτοιο βαθμό, και για τόσο μακρύ διάστημα, άλλον λαό. Είσαστε, κυριολεκτικά, οι πιο ακριβοί μας φίλοι.

Το ζήτημα πάντως είναι, ότι τελικά δεν εξαπατάτε μόνο τον εαυτό σας αλλά κι' εμάς. Στην ουσία, ουδέποτε φανήκατε αντάξιοι του ευρώ, μιας και παρά την εισαγωγή του, δεν καταφέρατε μέχρι τώρα να εκπληρώσετε τα κριτήρια σταθερότητας. Στην ΕΕ είσαστε ο λαός που ξοδεύει τα μεγαλύτερα ποσά σε καταναλωτικά αγαθά. Θα θέλαμε, ο πρωθυπουργός σας Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει στο πρόγραμμά του, όμως προφανώς αυτό δεν το θέλετε εσείς, αφού συνεχίζετε απτόητοι, ν' απεργείτε. Μη μας λέτε λοιπόν, ότι μόνο οι πολιτικοί ευθύνονται για την καταστροφή.

Εσείς έχετε εφεύρει τη Δημοκρατία κι' ως εκ τούτου θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι ο λαός είναι αυτός που κυβερνά κι' επομένως, έχει και την ευθύνη. Κανείς δεν σας αναγκάζει να φοροδιαφεύγετε, να χρηματίζεστε, ν' αντιδράτε σε κάθε συνετή πολιτική και να εκλέγετε διεφθαρμένους πολιτικούς. Σε τελευταία ανάλυση, οι πολιτικοί είναι λαϊκιστές και κάνουν, ότι τους πει ο λαός. Θα μας πείτε, βεβαίως, ότι κι' εμείς οι Γερμανοί δεν είμαστε πολύ καλύτεροι, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Κι' έχετε δίκιο.

Οι Έλληνες είναι εκείνοι, που μας είχαν δείξει το δρόμο της Δημοκρατίας και της Φιλοσοφίας, καθώς και τις πρώτες γνώσεις Εθνικής Οικονομίας. Τώρα μας δείχνετε και πάλι το δρόμο. Μόνο που αυτή τη φορά, είναι λάθος δρόμος. Κι' από το σημείο που εσείς έχετε τώρα φτάσει, δεν πάει παραπέρα.

===========================================================




Και η απάντηση που δόθηκε από ένα συμπατριώτη μας:

Αγαπητέ μου Walτer Wuellenweber, ονομάζομαι Γεώργιος Π. Ψωμάς. Είμαι δημόσιος λειτουργός κι' όχι υπάλληλος, όπως κατά κόρον τα ΜΜΕ των «συμπατριωτών» σου (μου) και άλλων «συμπατριωτών» σου (μου) αναφέρουν, ως βρισιά και με περίσσεια χλεύη. Ο μισθός μου είναι 1.000 ?. Το μήνα, όχι την ημέρα, όπως ίσως σ' έχουν παρασύρει, να νομίζεις. Ούτε 1.000 ? λιγότερα από σένα.

Από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που σας έχουμε παραχωρήσει με αδιαφανείς όρους κι' έναντι αυτών των 200 δις ? που λέτε, ότι μας δώσατε, το 40% περίπου των αμυντικών εξοπλισμών μας, το σύνολο σχεδόν των εθνικών τηλεπικοινωνιών μας, την κατασκευή 2 μεγάλων αεροδρομίων καθώς και πολλών χιλιομέτρων εθνικού οδικού δικτύου. Αν ξεχνώ κάτι, ζητώ να με συγχωρέσεις. Σημειώνω, πως είμαστε από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς στα καταναλωτικά προϊόντα που παράγουν τα εργοστάσιά σας.

Η αλήθεια είναι, πως δεν ευθύνονται μόνο η πολιτικοί μας γι' αυτή την καταστροφή. Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης έχει και μια εταιρία γερμανικών κυρίως συμφερόντων, η οποία τους λάδωνε, για ν' αναλαμβάνει, όπως λέω παραπάνω, δημόσια έργα (βλ. C4Ι). Πιθανολογώ, πως φταίνε και τα γερμανικά ναυπηγεία, τα οποία μας πούλησαν κάτι υποβρύχια, που γέρνουν. Είμαι σίγουρος, ότι εσύ δεν με πιστεύεις ακόμα, αλλά δείξε λίγο υπομονή και περίμενε, διάβασέ με, κι' αν δεν σε πείσω, τότε διώξε με από την Ευρωζώνη, τον τόπο της Αλήθειας και της Ευημερίας, του Δίκαιου και του Σωστού.

Λοιπόν Walτer, μισός αιώνας και πάνω πέρασε από τη λήξη του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, από τότε που η Γερμανία έπρεπε να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα.

Οι οφειλές αυτές, που μόνον η Γερμανία αρνείται να ξοφλήσει στην Ελλάδα (η Βουλγαρία και η Ρουμανία, τακτοποίησαν ήδη τις αντίστοιχες υποχρεώσεις τους), συνίστανται:

α) Σε χρέη ύψους 80 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων, από τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο.

β) Σε χρέη από τη διαφορά του κλήριγκ στο μεσοπόλεμο, ύψους 593.873.000 δολαρίων, που ήταν σε βάρος της Γερμανίας.

γ) Στα αναγκαστικά δάνεια, τα οποία συνήψε το Γ´ Ράιχ από την Ελλάδα, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στη διάρκεια της κατοχής.

δ) Στις επανορθώσεις, που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα, για τις κατασχέσεις, αρπαγές και καταστροφές, που της προξένησε το Γ' Ράιχ, την περίοδο της κατοχής, ύψους 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως επεδίκασαν οι Σύμμαχοι.

ε) Στις ανυπολόγιστες υποχρεώσεις της Γερμανίας για την αφαίρεση της ζωής 1.125.960 Ελλήνων (38.960 εκτελεσμένων, 12.000 νεκρών από αδέσποτες, 70.000 σκοτωμένων σε μάχες, 105.000 νεκρών στα στρατόπεδα της Γερμανίας, 600.000 νεκρών από πείνα και 300.000 απωλειών από υπογεννητικότητα).

στ) Στην ατίμητη ηθική προσβολή, που προξένησε στον ελληνικό λαό και στις ανθρωπιστικές ιδέες που εκφράζει η ελληνική ιδέα. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι ηθικής τάξης, ύψιστης ηθικής αξίας.

Ξέρω Walτer, σε πειράζουν αυτά που γράφω, αλλά και μένα με πείραξαν, αυτά που έγραψες! Αλλά περισσότερο με πειράζουν, αυτά που σκέφτεσαι και θέλεις να κάνεις για μένα και τους «συμπατριώτες» σου, τους Έλληνες !

Walτer, φίλτατε Walτer, στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται 130 γερμανικές επιχειρήσεις, στις οποίες, περιλαμβάνονται σχεδόν όλοι οι γερμανικοί κολοσσοί, οι οποίες πραγματοποιούν ετήσιο τζίρο της τάξης των 6,5 δισ. ευρώ.

Ξέρεις Walτer, σύντομα δε θα μπορώ ν' αγοράζω Γερμανικά προϊόντα, γιατί δεν θάχω λεφτά. Εγώ Walτer μεγάλωσα στα λίγα, θα τ' αντέξω . και μην ανησυχείς για τους νέους στην Ελλάδα, . είμαστε ακόμα πολλοί παλιοί, για να τους βοηθήσουμε, να εξοικειωθούν στη νέα κατάσταση . αλλά εσείς βρε Walτer, . τους ανέργους σας, που θα δημιουργηθούν από την κατάσταση αυτή στην Ελλάδα, πως θα τους αντιμετωπίσετε μ

Πες μου σε παρακαλώ . έχω απορία: εμείς οι Έλληνες πρέπει να φύγουμε από την Ευρώπη, την Ευρωζώνη (κι' απ' όπου αλλού θέλετε, εσείς, οι Γερμανοί, οι Σουηδοί, οι Ολλανδοί και λοιποί «συμπατριώτες). Πρέπει να φύγουμε, για να σωθούμε από μια Ένωση, κατ' επίφαση. Από μια ομάδα κερδοσκόπων. Από μια ομάδα, στην οποία είμαστε συμπαίκτες, όσο καταναλώναμε τα προϊόντα των συμπαικτών !

Εγώ φίλτατε Walτer, πιστεύω, ότι οι Έλληνες θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν Mercedes, BMW, Opel, Ford, Scoda, κλπ. συμμαχικά προϊόντα, γιατί, . δεν μπορούν και δεν πρέπει ! ... Δεν το αξίζουν. Θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν προϊόντα από το Lidl, το Praktiker και το IKEA. Γιατί δε θα μπορούν πια να τ' αγοράσουν αυτά τα προϊόντα, βρε αδερφέ, τι να κάνουμε !

Φίλτατε Walτer, θα πρέπει να κανονίσουμε και κάποιες άλλες «λεπτομέρειες» . αν μου επιτρέπεις βέβαια, γιατί εσύ είσαι ο «πιστωτής» της ζωής μου. Ξέρεις βρε φίλε Walτer, θέλω να μου επιστρέψεις τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ μου, που έκλεψες εσύ (όχι ΕΣΥ βεβαίως, αλλά κάποιοι ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ), θέλω τα ΑΘΑΝΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΟΥ, που βρίσκονται στα Μουσεία του Βερολίνου, του Μονάχου, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Ρώμης! Τα θέλω τώρα, που μπορεί να πεθάνω, . αλλά θέλω να πεθάνω, κοντά στους πατέρες μου !
_____________________________

Αναδημοσιευση απο : http://e-parembasis.blogspot.com/2010/12/stern.html,

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΧΟΥ ΚΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΦΟΒΙΚΟΥ ΜΑΝΙΑΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

«Κλειστές» κοινότητες υψώνονται σαν... Τείχος στη Γερμάνια


Πλούσιοι και φτωχοί... το χάσμα του πλούτου διευρύνεται στο Βερολίνο και οι ευκατάστατοι «θωρακίζουν» τους εαυτούς τους μέσα σε κλειστές, «ασφαλείς» κοινότητες.
Πίσω από τη γέφυρα Glienicker στο Potsdam βρίσκεται μια πινακίδα που δεν είναι εύκολο να τη δει κανείς. «Η Γερμανία και η Ευρώπη ήταν χωρισμένη στο σημείο αυτό έως τις 18:00 της 10ης Νοεμβρίου του 1989». Πάνω από 20 χρόνια αργότερα στην Berliner Strasse 74-77a, υπάρχει μια ηλεκτρική πύλη περίπου 100 μέτρα μακριά από την πινακίδα. Στην πύλη υπάρχει ένα κουμπί κι ένας πίνακας για τα ονόματα των κατοίκων. Δεν υπάρχει όμως κανένα όνομα σε αυτόν.
Υπάρχει κι ένα κουμπί που γράφει «Ruf» δηλαδή «Call». Αν κάποιος το πιέσει, μια κάμερα ξεκινά να τραβάει κι ένας θυρωρός απαντά. Αν διαπιστώσει το όνομά εκείνου που θέλει να μπει στον κατάλογο η πύλη ανοίγει επιτρέποντας σε λίγους να εισέλθουν στην κοινότητα Arkadien. Πρόκειται για το «επιχρυσωμένο κλουβί» του Potsdam και την πρώτη κλειστή, περιφραγμένη κοινότητα της Γερμανίας.
Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, οι πύλες παίρνουν τη θέση του στη Γερμανία. Αυτή τη φορά τα σύνορα δεν είναι μεταξύ Ανατολής και Δύσης αλλά μεταξύ πλούσιων και λιγότερο πλούσιων. Κλειστές κοινότητες με καλά φυλασσόμενα οικιστικά συγκροτήματα έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο Potsdam, το Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη και τη Λειψία. Οι πλούσιοι ζουν στην πόλη στην οποία όμως κλείνουν την πόρτα. Ειδικά διαμορφωμένοι χώροι, ηλεκτρικά εμπόδια, αισθητήρες και φύλακες. Αυτό που μπορεί κανείς να δει στο Λος Άντζελες, το Σάο Πάολο και τη Μόσχα έχει πλέον φτάσει στη Γερμανία.
Οι κλειστές κοινότητες είναι κοινός τόπος εδώ και πολύ καιρό στη Νότια Αμερική και τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους ανθρώπους που ζουν σε τέτοιες κοινότητες, η εξάπλωση της φτώχιας είναι μεγάλη και η ασφάλεια γίνεται όλο και πιο σημαντικό ζήτημα. «Είναι σημαντικό να καλύπτεις τα νώτα σου» δηλώνει ο Πίτερ Μπράουν, κάτοικος της γερμανική κλειστής κοινότητας Arkadien. Η οικογένειά του ξοδεύει 1300 ευρώ το μήνα μόνο για την ασφάλεια της. Όταν το αυτοκίνητο της οικογένειας πλησιάζει στην πύλη, αυτή το αναγνωρίζει και ανοίγει. Κατόπιν κλείνει πίσω τους. Τότε μπορούν να χαλαρώσουν. «Τότε αισθάνομαι ελεύθερη» δηλώνει η Άντρεα Μπράουν.
Ο καθηγητής Georg Glasze του Γεωγραφικού Ινστιτούτου του Erlangen κάνει έρευνες σε όλο τον κόσμο για τις κλειστές κοινότητες. Οι υπό παρακολούθηση περιφραγμένες κατοικίες έχουν ήδη φτάσει και στην Πολωνία. Στη Βαρσοβία για παράδειγμα κλειστές κοινότητες δημιουργούνται κοντά σε εργατικές κατοικίες από μπετόν. Σύμφωνα με τον Glasze, οι κλειστές κοινότητες «σπάνε» τις πόλεις στα δυο, οδηγώντας τα φτωχότερα τμήματα του πληθυσμού στα προάστια.\
_________________
Αμαδημοσίευση από την TVXS.gr